Podchodząc do sprawy w sposób bardzo uproszczony – obecnie mamy 2 główne tryby emisji obligacji – publiczny (w trybie oferty publicznej papierów wartościowych) i niepubliczny (emisja prywatna – tj. w inny sposób niże w formie publicznej, w rzeczywistości taka, która jest kierowana tylko do jednego inwestora). Z uwagi na to, że tryb prywatny jest w istocie tylko dla jednego inwestora, gospodarczy sens ma jedynie tryb publiczny, w  ramach którego możemy  wyróżnić:

1. tryb z pełnymi obowiązkami (np. obowiązkiem prospektowym), który cechuje się największym formalizmem oraz zakłada duży udział Komisji Nadzoru Finansowego;
2. tryb uproszczony, który odbywa się bez zatwierdzania dokumentów przez Komisję Nadzoru Finansowego, jednak może być kierowana do maksymalnie 149 osób (inwestorów), a wpływy z ofert nie mogą przekraczać w ciągu okresu 12 miesięcy 2,5 mln EUR, a  aby całkowicie uniknąć zatwierdzania dokumentów przez KNF – 1 mln EUR.

W procedurze emisji obligacji Kancelaria przygotowuje wszystkie niezbędne dokumenty, ustala z emitentem zabezpieczenia, tryb emisji, a następnie podejmuje kolejne niezbędne kroki, w tym – jeśli to niezbędne – angażuje inne podmioty wymagane przez ustawę – np. agenta emisji.