W przypadku przykładowo pierwszych opóźnień po stronie emitenta, powinna nam się od razu zapalić czerwona lampka – coś jest nie tak. Opóźnienia w wypłacaniu chociażby kwot za okresy odsetkowe mogą świadczyć o (przejściowych bądź trwałych) problemach z płynnością emitenta. Dlatego ważny jest czas – działać trzeba szybko. Oczywiście pierwszym krokiem jest uzyskanie informacji o powodach opóźnień, a jeśli te nas nie przekonają, a dalsze rozmowy ugodowe nie przyniosą skutku – warto złożyć żądanie przedterminowego wykupu, korzystając z uprawnień, jakie nam daje ustawa o obligacjach.

Warto również sprawdzić majątek emitenta – czy przypadkiem nie zaczął się go wyzbywać. Na weryfikację majątkowej sytuacji emitenta pozwoli raport gospodarczy, który przygotowuje kancelaria.

Koszty prowadzenia sprawy możemy podzielić na co najmniej dwie kategorie – koszty związane z dochodzeniem roszczeń na drodze sądowej oraz wynagrodzenie kancelarii. Wysokość opłaty sądowej w sprawach o obligacje waha się od 1,25% do 5% w zależności od tego, czy sąd (zgodnie z naszą interpretacją) zakwalifikuje roszczenie obligacyjne jako podlegające pod przepisy postępowania nakazowego – jeśli tak, opłata to 1,25% wartości dochodzonego roszczenia (WPS – wartości przedmiotu sporu), jeśli nie, to w postępowaniu upominawczym i zwykłym opłata wynienie 5% WPS. Inną kategorią są roszczenia oparte o tzw. misselling, gdzie co do zasady opłata nie może przekroczyć 1000 zł. Osobną sprawą są drobne opłaty, np. skarbowa za pełnomocnictwo (17 zł) czy opłatu związane np.  z pozyskaniem aktu notarialnego z oświadczeniem poręczyciela w trybie art. 777 k.p.c. (kilkadziesiąt złotych).

Jeśli natomiast chodzi o wynagrodzenie kancelarii, to jest ono ustalane indywidualnie w zależności od zakresu czynności, które musimy wykonać, jednak zawsze posiłkujemy się stawkami minimalnymi określonymi w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości  z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Na podstawie ustawy o obligacjach ustawodawca przyznał Ci, jako obligatariuszowi, uprawnienie do złożenia przedterminowego wykupu obligacji. Kiedy jest to możliwe?

Ustawa dość jasno określa taką sytuację: Jeżeli emitent jest w zwłoce z wykonaniem w terminie, w całości lub części, zobowiązań wynikających z obligacji, obligacje podlegają, na żądanie obligatariusza, natychmiastowemu wykupowi w części, w jakiej przewidują świadczenie pieniężne. Obligatariusz może żądać wykupu obligacji również w przypadku niezawinionego przez emitenta opóźnienia nie krótszego niż 3 dni, chyba że warunki emisji wskażą krótszy okres.

W praktyce wystarczy więc, że emitent wypłaci Ci kwotę odsetek obligacyjnych z opóźnieniem większym niż 3 dni – możesz złożyć żądanie wykupu przed terminem określonym w Warunkach Emisji. Przed upływem tego terminu złożenie takiego żądania jest oczywiście możliwe, ale musimy wtedy także wykazać winę emitenta. Lepiej więc zazwyczaj poczekać te 3 dni.

Pozwu zbiorowego w sprawach o obligacje generalnie nie zalecamy – dotyczy to spraw cywilnych. Powodów jest kilka, jednak warto wskazać co najmniej dwa główne:

1. osoba, która się zgłosi jako pierwsza, musi z rozpoczęciem procedury zaczekać na osobę, która zgłosi się na końcu – gromadzenie osób chętnych do pozwu zbiorowego trwa zazwyczaj 2-3 miesiące, a w tym czasie pierwsza osoba mogłaby już spokojnie uzyskać tytuł egzekucyjny i rozpocząć odzyskiwanie zainwestowanego majątku,
2. często sytuacja prawa i faktyczna obligatariuszy – wbrew pozorom – jest różna, a więc połączenie ich w jednym pozwie, choć możliwe, to w praktyce jest kłopotliwe i w naszej ocenie negatywnie wpływa na interesy wszystkich obligatariuszy.

Inna sytuacja jest w postępowaniu karnym – tutaj grupowe zawiadomienie jest działaniem pożądanym i zazwyczaj jest skuteczniejsze i pojedyncze zawiadomienia. Przykład takiego zawiadomienia zobaczysz tutaj: GRUPOWE ZAWIADOMIENIE KARNE 

Zdecydowanie tak!

Emitentów sprawdzamy głównie na dwóch etapach:

1. etap przez zakupem obligacji – wtedy sprawdzamy nie tylko dokumentację emisyjną, cele emisji, zabezpieczenia, ale też przeprowadzamy audyt samego emitenta oraz podmiotów powiązanych z emisją oraz analizujemy rynek, na którym działa emitent, a w ten sposób szacujemy ryzyko dla obligatariusza;
2. etap po zakupie obilgacji – wówczas skupiamy się głównie na majątku emitenta i w jego poszukiwaniu, śledzeniu przepływów pieniężnych, wykorzystujemy – poza własnym doświadczeniem – także algorytmy sztucznej inteligencji. Takie sprawdzenie ma nam dostarczyć wiedzy, czy jest z czego windykować oraz gdzie szukać zainwestowanych pieniędzy naszych Klientów.